 |
| At the summit of Mont Ventoux, victorious |
.jpg)
Pedaleren naar het mogelijke
Het overkomt ons allemaal wel eens. Het leven loopt. Er staat wat geld op de bank. De kinderen zijn bijna uit huis. Alles is goed… maar ergens ontbreekt iets. Zo zat het ook voor mijn hoofdpersoon, Tina De Vits. Alles klopte: werk stabiel, zonen volwassen, tevreden met haar leven. En toch. Iets kriebelde.
Terwijl ze het erover had met haar zoon, zei hij: “Mama, jij hebt gewoon een goede uitdaging nodig.” Tina glimlachte en dacht even aan een logische stap – misschien cello les nemen, iets wat ze altijd al wilde. Maar in plaats daarvan, zonder nadenken en uit het niets, zei ze: “Je hebt gelijk. Ik ga de Mont Ventoux op fietsen.”
Er was geen enkel logisch verband met haar leven op dat moment. Ze was geen fietser, had geen fiets, en had geen ervaring met langeafstandsritten. Maar toch sloeg die wilde uitspraak wortel. En zo begon een avontuur dat meer kleur, uitdaging en verbinding bracht dan ze ooit had kunnen plannen.
.jpg)
.jpg)
Van joggen naar de Mont Ventoux opfietsen : de kracht van de groep
Tina liep regelmatig hard met haar loopclub in België toen ze haar wilde idee terloops liet vallen. Tot haar verbazing reageerden meerdere leden direct enthousiast – ook zij droomden ervan. Haar persoonlijke uitdaging werd in één klap een groepsdoel. Vijf mensen, van 31 tot 77 jaar, bundelden hun energie en hielden elkaar scherp, met één gezamenlijke missie: de top van de Ventoux bereiken.
Samen kozen ze hun fietsen en wachtten maanden tot de levering, terwijl ze elkaar intussen gemotiveerd hielden. Toen de fietsen eindelijk arriveerden, begonnen ze aan het rijden met klikpedalen – voor Tina een komisch gevecht met meerdere smakpartijen. Wat in haar eentje misschien een zware, stille opgave was geweest, werd juist een vrolijk avontuur vol gelach en kameraadschap, zelfs in de gure Belgische winter.
Ze trainden samen, moedigden elkaar aan en vulden elkaars zwakke punten aan. Ze sloten zich aan bij Sporta, een organisatie die professionele begeleiding bood: medische tests, trainingsschema’s en steeds zwaardere tochten door België. Ondertussen volgde Tina ook 3 tot 4 keer per week spinninglessen om kracht en conditie op te bouwen. Na zes maanden training stond ze fysiek én mentaal sterker, klaar voor de steile hellingen.
.jpg)
2019 – De eerste top
In juni 2019 reisde de groep naar Frankrijk, vol spanning en verwachting. Ze huurden een huisje in Le Barroux. Er was genieten, lachen en tafelen en het stille besef dat ze samen iets groots gingen doen. Op de dag van de klim kozen ze de Sault-route – de meest toegankelijke van de drie beklimmingen. Het eerste deel, met een gemiddelde stijging van 5% tot aan Chalet Reynard, was behoorlijk goed te doen. Daarna werd het menens. Dat werd nog eens goed in de verf gezet door een toeschouwer die riep: “Nu begint de echte klim”.
De 10 laatste kilometers waren inderdaad steil, kaal en meedogenloos. Maar gedragen door haar training én de energie van de groep, zette ze door. Fietsers haalden elkaar in, riepen bemoedigende woorden, en na 2 uur 40 stond Tina op de top – moe, maar ook euforisch en overmand door emoties. Haar eerste berichtje ging naar haar broer Armand, een langeafstandsloper die haar in de hele voorbereiding mentaal had gesteund. Trots, vreugde en dankbaarheid overspoelden haar.
Aan de finish kreeg ze een medaille – een tastbare herinnering die later nog waardevoller werd toen de organisatie aankondigde te stoppen met medailles om budget- en milieuredenen. Die avond vierden ze feest in Bédoin tijdens het Sporta-evenement, trots en voldaan en al dromend van de zwaardere klim het volgend jaar.
.jpg)
.jpg)
Pandemie-omwegen en Italiaanse pieken
Door COVID-19 ging de Mont Ventoux-uitdaging in 2020 en 2021 niet door. In 2022 koos de groep voor de Sellaronda Bike Day in Italië, via Climbing for Life. Deze uitdagende tocht voerde over meerdere bergpassen. Ze hadden een hotel buiten het dorp geboekt, waardoor er helaas wat minder connectie was met de feestelijkheden rond het hele event. Het was ook kouder in september en sommige toppen waren al besneeuwd. Toch was de race zelf een succes en bracht het de groep weer op koers – letterlijk.
Mont Ventoux, ronde twee
In 2023, vier jaar na hun eerste klim, keerden ze terug – ditmaal voor de uitdagende Malaucène-route. Heter, steiler en veel zwaarder. Er is dat ene gezegde:
“De eerste keer Ventoux ben je gek – je weet immers niet waaraan je begint. De tweede keer ben je nog gekker – want dan weet je het wél. En de derde keer? Dan moet het een passie zijn!”
Het hoogtepunt van deze reis kwam na afloop in Bédoin. Jean-Louis, de oudste van de groep (77), kreeg een staande ovatie van meer dan 3.000 Sporta-deelnemers, nadat Tina de organisatie stilletjes over zijn prestatie had verteld. Een ontroerend moment dat ze nooit zullen vergeten.
Mont Ventoux – opnieuw
In 2024 brak Tina haar enkel, maar deed toch mee via de makkelijke Sault-route. Zonder training was het zwaar. Onderweg passeerde ze het monument voor Tom Simpson, de Britse wielrenner die hier in 1967 overleed tijdens de Tour de France. Ze zag Jean-Louis daar stilstaan – dankbaar en stil. Zijn doorzettingsvermogen op 77-jarige leeftijd inspireerde haar diep.
.jpg)
.jpg)
Mont Ventoux – de zwaarste tot nu toe
In 2025 stond de groep opnieuw aan de voet van de Malaucène-route. Het was hun heetste klim ooit: 40°C aan de voet, 27°C op de top. Wat ooit een spontane ingeving was, was nu een jaarlijks ritueel geworden – vol discipline, doorzettingsvermogen en gedeelde vreugde. Nog één route resteert: Bédoin, het legendarische sluitstuk van haar Ventoux-trilogie.
.jpg)
Meer dan een fietser
Tina wilde nooit zichzelf opnieuw uitvinden– ze wilde simpelweg wat vaker “ja” zeggen tegen het leven. Daarmee inspireerde ze ook haar zonen: de één begon met hardlopen, de ander met fietsen. Op haar 63ste behaalde ze nog een diploma met een A+ in Neuroleiderschap via een hybride programma van NLI met hoogleraren van NYU en Harvard.
Voor Tina gaat het niet om de berg. Het gaat om weten dat je meer kunt dan je denkt – en dat met mildheid naar jezelf.
.jpg)
📌 Speciale vermelding voor haar trouwe fietsgenoten: Wendy De Wever, Jean-Louis D’Hondt, Elke Vandenbroeck en Helga De Smet (morele steun).
#ventoux #bikelife #mtb #racingbike #sporta #climbingforlife
This article was translated by Tina De Vits based on the English version of the article.
Read this article in English here
No comments:
Post a Comment